Ahmet Çiğdem’e göre, “İslam düşüncesi, bir gelecek perspektifine sahip olmadığından -çünkü geleceğe yönelik bir perspektif ancak modemitenin perspektifi olabilir ya da ancak ‘modern’ bir perspektif olabilir-, kendi geçmişini ‘geleceği’ olarak görmekte, geçmişi ‘gelecek’ olarak kurmaktadır.”