Değerli yazar @anedretkilic #kornelyusunezgisi ile başlayan ve #şedaraban ile devam ettirdiği üçlemenin son kitabı #dokunulmaz ile zihinlerimize kazınan bir esere daha imza atmış. “So ham... Ham saha...” “Ben, senim ben” Bu sözlerle başlamıştı benim Kornelyus’un Ezgisi yolculuğum. “O an ne varsa, şu anda da var: O anda olmayan ‘Şey’ şu anda mevcut olamaz. ‘Uzay ve zaman’ aslında giriş ve çıkışın yapılamadığı bir hapishanedir. Duvarları görmek de dokunmak da olanaksızdır çünkü duvarlar ve sınırlar yoktur: İşte bütün muhtevayı kapsayan o yayılma ânında ‘Bir’ değilsek neydik ve neredeydik?” Bu alıntı ile giriş yaptım Şedaraban’a… Şimdi üçüncü kitap Dokunulmaz için söyleyebileceklerim muğlak, belirsiz ve aynı zamanda sonsuzluğu içine alacak kadar sınırsız. Kornelyus, Anton, Grace, Fischer, Ahu, Pınar, ve aslında tüm karakterler, hatta eserin yazarı ve okuyucu olan ben aynı nehrin suyunda yıkanmışçasına “Bir” ve “Ben” oluyoruz. Kornelyus’un benliği ile Anton’unki birbirine karışırken, çekilen acıları ya da alınan hazları hissettiğim benliğim kurguya karışıyor. “Gerçek ne?” sorusu evrenin kendiliğinden yarattığı bir yaşam formunda sevgi, öfke, intikam, hırs, acı gibi yinelenen ve siyahın içindeki beyaz gibi hislerle doğumdan ölüme bir döngü olarak cevabını buluyor. “Öyle bir yazalım ki kafaları bulandırıp açalım. Sonsuza dek silinmesin adımız, ‘Dokunulmaz’ olalım!” diyen yazara Nisargadatta Maharaj’ın bir sözü ile yanıt vermek istiyorum “Başlangıçta sonu ve sonda başlangıcı görmek sonsuzluğun haberidir. Ölümsüzlük kesinlikle süreklilik demek değildir. Devam eden sadece değişim sürecidir. Hiçbir şey kalıcı değildir.” Okurken beynimi zorlayan ve düşündüren eserleri seviyorum. Nedret Kılıç’ın üçlemesi birbirinden bağımsız olarak da okunabiliyor, ama tavsiyem üç kitabı da okumanız yönünde️

DokunulmazNedret Kılıç · Nemesis Kitap · 202278 okunma

·

373 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elvan