Spoiler!
Ah, beni nasıl da güldürürdü. Ve düşünmeye zorlardı, hem de hiç kafamı yormak istemediğim ya da dikkat kesilemeyecek kadar tembel olduğum zamanlarda bile.
Gat onun üzerine kanamama, kanamama, kanamama izin vermişti. Asla dert etmemişti. Neden kanadığımı merak etmiş, yaramı iyileştirmek için ne yapabileceğini sormuştu.
Artık asla çikolata yiyemeyecekti.
Onu seviyordum. Onu seviyorum. Elimden geldiğince.
Sayfa 228Kitabı okudu
·
350 görüntüleme
bazen bana gelir gider bu kitabin sonunu dert etmeler
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.