Asi Çakıltaşı 5. perde yorumu ile geldim bugün. seriye veda etmeme bir kitap kaldı ve sanırım buna hiç hazır değilim. onlara o kadar alıştım ki veda etmek istemiyorum asla. beşinci perdede beni en çok vuran sahnelerden birisi en baştaki prolog bölümü oldu. evet bir şeyleri tahmin ediyordum ama bunu asla tahmin etmezdim ve öğrendiğim gerçekler beni çok sarstı. 5. perde'de bu seferki yolculuğumuz fethiye'den izmir'e. Bazı sırların ortaya yavaş yavaş çıkmaya başladığı ve son kitapta ne gibi bombalar olacak acaba diye beni heyecan içinde bırakan bir kitap oldu. Yine bazı kayıplar verdik. Bazı acılar yaşadık ama her zaman olduğu gibi birbirimize tutunmayı bildik. Karan, Asi, Bedirhan, Billur, Sergen ve Defne. Her biri ayrı özel benim için. Her birini hikâyesi ayrı anlamlı. Serinin sonlarına yaklaştığımız için spoi olmasın diye anlatmak istediğim birçok şeyi anlatamıyorum. Bir önceki kitapta minik bir karakterimiz vardı ve onun yaşadığı o güzel şeye öyle çok sevindim ki okuyanlar ne olduğunu anlayacaktır. Yaşar Amca beni bir miktar üzmüş olsa da azıcık da olsa teselli bulduğum sayfalar oldu. Billur'un yaşadıkları, arkadaşlarının desteği çok güzeldi. Bu arkadaş grubu çok iyi kesinlikle. Onlar her kitapta birbirine bağlandıkça ben mutlu oluyorum. Acılarından tutunuyor olmaları ise ayrı özel. Kitabın sonlarına doğru ortaya çıkan Kartal ise sanırım kitaptaki en iyi ayrıntılardan birisiydi. İyiki geldin adam! Yaşadıkların beni üzmüş olsa da. Lavin seni de sevdim bebeğim. Son olarak Asi'nin babası ile yaşadıkları yine kalbimi acıttı. Onları bu kitapta çok daha iyi anladım. Çok üzüldüm. Baştan sona bütün karakterleri ile çok anlamlı ilerleyen bir seri Asi Çakıltaşı serisi. Son bir diyor ve gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum.

Asi Çakıltaşı - 5. PerdeBinnur Nigiz · Dokuz Yayınları · 2022395 okunma

·

139 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe