Bu köhne dünya, milyonlarca yıldır evrende savrulup duran bu kağşamış gezegen, çürüyüp kurtlanmış bir elmaya ne kadar da benziyor! Kıvıl kıvıl kurt kaynıyor elmanın her yanı. Neredeyse diyesi geliyor ki insanın, ortada elma filan yok! Elma zannettiğimiz şey, yalnızca bir kurt topağı aslında: Sayısız çenenin aynı anda açılıp kapandığı, sayısız işkembenin aynı anda öğüttüğü, sayısız anüsün aynı anda dışkıladığı, yumuşak, ıslak, kıvıltılı bir topak, canlı bir yumru, atan bir yürek...
Sayfa 555 - YKY, ŞazinuşKitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.