İyi aileler, iyi çocuklar istiyordu. Yalnızca uslu, laf dinleyen, beklentileri karşılayan, temizliği bakımı kolay, sevimli ve zeki çocuklar alıyorlardı. Okullar hem üstün özellikli hem dayanıklı, uysal ama bir o kadar da şirin kız ve oğlanları pazara sürmek için kıyasıya yarışıyor, sıkı bir eğitim programıyla onları satışa çıkarmadan önce tam istenilen kalıba sokuyordu. İşte Sumru, havada kapışılan bu mükemmel çocuklardan biriydi ve bugün en az kendisi kadar iyi bir kardeşe kavuşacağı için tuhaf bir heyecan içindeydi.
Sayfa 8
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.