“Yaratık” geri döndü…
Öncelikle “Düzenleyiciler” King’in Richard Bachman mahlasıyla yazdığı ve ülkemizde de aynı isimle basılan ilk ve tek kitabı. Yanılmıyorsam bu mahlas ile ülkemizde başka bir kitabı daha basılmadı. ( Ama şu an baskısı olan Stephen King ismi ile )
“Düzenleyiciler” King’in “Yaratık” kitabının devamı niteliğinde. Desperation kasabasının ıssız, çorak Nevada çölünün madenlerinde varlığını devam ettiren “Tak” adlı yaratık bir şekilde otistik bir çocuğun zihninde belirir, zamanla çocuğa hakim olmaya ve emellerini gerçekleştirmek için bir parazit gibi çocuğun bedeninde yaşamaya başlar. Sonrasında sıradan bir banliyöde, sade bir hayat süren Poplar Sokağı sakinleri ilginç ve birbirinden korkunç olaylar yaşamaya başlar.
Çok sağlam bir King hayranıyım, en sevdiğim favori yazar kimdir diye sorsalar hiç düşünmeden Stephen King derim. Ancak tüm bu hayranlığıma ve sadık okuyucu sadakatime rağmen okurken çoğu zaman sıkıldığım, yer yer bitse de bir an önce kurtulsam dediğim kitapları da olmadı değil. Özellikle Tom Gordon’a Aşık Olan Kız’da durum aynen bu şekildeydi. Düzenleyiciler de benzer nitelikleri taşıyor.
İlk söyleceğim şey, kitabı okuyanlar da benimle aynı fikirdedir diye düşünüyorum, hikayeye giriş bölümünde yazar Poplar Sokağını betimlerken onlarca farklı karakterden ve onların tuhaf yaşamlarından detaylar paylaşırken okuyucu olarak konsantre olup kendinizi tam olarak hikayeye veremiyorsunuz. Çünkü çok sayıda karakterin bir arada yoğrulması kafa karışıklığı yaratıyor. Kitabın nerdeyse ortalarına kadar bu kafa karışıklığı devam ediyor.
Karakterlerdeki kakofoni bu kez hikayenin yavaş ilerlemesine neden olmaya başlıyor. Yavaş ilerleyen hikaye de sıkıcı olmaya, sonrasında okuyucuda bıkkınlığa kadar giden yolu aralıyor.
İşin en sıkıcı taraflarından biri de kitapta geçen bazı televizyon karakterlerinin anlatıldığı birkaç bölüm var ki, cidden sağlam bir King hayranı olan ben bile anlamak için kendimi çok zorladım, sanki kitabı öylesine avare bir şekilde okuyor, sözcükler zihnimde belirmesine ve belli çağrışımlar yapmasına rağmen kelimeler pek bir anlam ifade etmiyor gibiydi.
Bazı bölümlerde karakterlerin birbirlerine yazmış oldukları mektupları okuyoruz. Bu mektuplarda bazı taşlar yerine oturuyor, konuyu anlamlandırmaya çabalıyorsunuz belki ama mektup kısımları bittikten sonra yine silik ve bağlantısız karmaşık ilişkiler ağına tekrardan dönüyoruz.
Yani kısacası zor okunan bir kitap oldu benim için, belki ilerde tekrar okurum, daha sakin bir kafa ile. Sakın ‼️ King okumaya bu kitap ile başlamak gibi bir hataya düşmeyin, zaten başta da söylediğim gibi “yaratık” adlı kitabının devamı niteliğinde, o yüzden ilk önce de “yaratık” kitabını okumak lazım. “Yaratık” kitabını okuduktan sonra bazı şeyler daha yerli yerinde rayına oturacak ve sağlam bir zemine ayak basmış olacaksınız. Ben çok uzun zaman önce “Yaratık” kitabını okuduğum için bazı karakterleri unuttum bu da ikinci kitapta sanırım karmaşaya neden oldu. Siz siz olun önce “Yaratık” kitabını daha sonra da “Düzenleyiciler” kitabını okuyun.
Düzenleyiciler 
Düzenleyiciler 
Düzenleyiciler 
Stephen King
·
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.