Rivayet olunur ki, Balzac, romanlarında hayat hikâyelerini anlattığı kahramanların, gerçek hayatta gerçekten yaşadıklarına kendisi de inanırmış zaman zaman. Ağır bir hastalığın pençesinde yattığı günlerinde, romanlarından birinde çizdiği bir doktor kahramanı başucuna isteyip durmuş. "Kurtarırsa, beni o kurtarır." diyormuş sürekli olarak.
Ve yine rivayet olunur ki arkadaşları Balzac'ın sık sık nükseden bu türden saplantılarıyla alay etmek için, bir gün de çalışma odasına birdenbire girerek, romanlarında anlattığı bir kontesin kendisini ziyarete geldiğini söylemişler. Balzac hemen toparlanmış ve olanca ciddiyeti ve nezaketi ile "Buyursun!" demiş.