Var mı Hermes gibisi gerçekten? Roma mitolojisindeki adı Merkür olan tanrı aynı zamanda yönetici gezegeni Merkür olan İkizler burcunun karakteristik özelliklerini gösteriyor, hatta bana sorarsanız en iyi bu şekilde betimlenebilir. Oldukça hareketli, zihni hızlı işleyen, hem hilebazlık yapmasını hem de hilebazca gönül almasını bilen, ''sende şeytan tüyü var,'' dedikleri misalden bir Tanrı Hermes. MBTI müdavimlerinin de fark edeceği üzere, Ne fonksiyonunun vücuda gelmiş hali adeta. Ondaki bu şeytan tüyü doğduğu andan gösteriyor kendini, Zeus'un daha küçük bir bebekken içi ısınıyor ona. Ama onun ne mahiyette bir tanrı olduğunu gözler önüne seren asıl olay, kendisinden Zeus'un gayrimeşru çocuğu olduğu için nefret eden ve büyük bir öfkeyle onu cezalandırmayı planlayan Tanrıça Hera'yı (ki Hera'nın Zeus'a olan öfkesi sonucu ne çok canlıya korkunç zararlar verdiğini biliyoruz.) içindeki annelik güdüsünü günyüzüne çıkararak sakinleştirebilmesiydi. İkna kabiliyeti yüksek, belki çokça konuşan, kriz durumunda tüm yaratıcılığını kullanarak problemi çözen, hatta krizi fırsata çeviren o insan eminim ki kafanızda canlanmıştır bu dizeleri okuyunca. Böyle insanlar iletişim becerisi gerektiren pazarlamacılık vb. mesleklerde çok başarılı olurlar, Merkür iletişimi temsil eden gezegendir zaten. Ayrıca Hermes, ömürlerini insanları alışverişe ikna ederek geçiren tacirlerin koruyucusudur. Belki kendisindeki şeytan tüyü de buradan gelmektedir, bildiğiniz üzere, bu şeytan tüyü dedikleri kavram insanın diğerlerinin gözünde nedensizce yücelmesini sağlamakta, doğal olarak ona şans getirmektedir. Aslında yakışıklılığıyla öne çıkmayan bir tanrının aşk ve güzellik tanrıçası Afrodit'i kendine aşık edebilmesinin nedeni de muhtemelen budur. Hermes'in üstün yeteneklerine kanıt olarak göstereceğimiz bir diğer olay da Zeus'un iktidar savaşıyla ilgili. Zeus onun ne kadar çevik ve akıllı olduğunu gördükten sonra kendisine ulaklık yapmasını istiyor, Hermes ona bir şakayla karşılık veriyor: ''Kabul, ama bir sorum var, bana tahtını ne zaman bırakacaksın?'' Başka bir tanrının yapmaktan çekineceği bu şaka herkesi kahkahalara boğsa da Zeus'un içine bir şüphe düşürüyor. Daha sonrasında korkunç bir canavar Zeus'u bir mağaraya kapattığında Hermes parlak zekasıyla yaptığı bir plan sonucu canavarı korkutup kaçırmayı başarıyor, Zeus'u mağaradan kurtarıyor. Ve kendi kendine söyleniyor: ''Bir de onu tahtından edeceğimi sanmıştı, bunu istesem şimdi onun bu çaresiz halinde yapardım, ama onun ağır sorumluluklarıyla neden uğraşayım ki?'' İşte bu cümle onu diğer tüm büyük tanrılardan ayırıyor, çünkü bazı hikayelerden bildiğimiz üzere iktidar savaşı sadece Zeus ve onun babası/dedesiyle bitmiyor, çoğu Olympos tanrısı aslında içten içe Zeus'u devirmek, onun yerine geçmek istiyor, ya da en masumane ifadeyle baştanrılık işini ondan iyi yapabileceklerini düşünüyorlar. Yani aslında tanrıların çoğu böyle bir durumla karşı karşıya kaldıklarında Zeus'u kurtarmayabilirdi ama Hermes'e baktığımızda onun bu güç savaşını umursamadığını görüyoruz. Hermes hiçbir yere bağlı olmadan kafasına estiği gibi yaşamayı sürekli sorumluluk almasını gerektirecek bir makama tercih ediyor. Onun kişiliğinde biri için bu oldukça normal, çoğu zaman böyle hızlı işleyen zihinlerin sahiplerinin iyi bir özellik olarak özgürlüklerine düşkün olduğunu, kötü bir özellik olarak ise gamsızlığa ve atalete yatkın olduğunu görürüz. Bu bir dengedir elbette, kişiler zayıf özelliklerine yenik düşmediği sürece. Kısacası, Hermes kendisini diğer tanrılardan ayıran huylara ve kabiliyetlere sahiptir. Şahsi olarak temsil ettiği özellikleri beğendiğim için bir kitap yorumundan çok onun kişilik analizini içeren bu yazıyı paylaşmak istedim. Beğendiyseniz ne mutlu bana. Dipnot: Hermes'in kafasındaki iki kanatlı şapkayı çok beğeniyorum. Hiçbir yerde benzerini bulamadım, yakın zamanda ben tasarlayacağım inşallah.

HermesRobert Krugmann · Yurt Kitap Yayın · 2003176 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.