Ey aşk! Ateştir senin nesebin;niteliğin dumandır,kaynağın ise rüzgâr.. Su, tufâna dönüştü;toprak da küle.. Senin kokunla ateş rüzgâra karıştı.. Şirin’siz her saray,bisütûn gibi virânedir.. Ferhat’sız her dağ,bir saman çöpüdür rüzgârda.. Yedi nesil öteye,tüm atalarımız gâmdı.. Bize miras kalan,hep sonsuz keder oldu. Rüzgar esince toprağımızdan senin kokun geliyor Sadece Sen kalacaksın; Biz hepimiz gidince…” Hâfız-ı Şirâzî 
Hafız-ı Şirazi
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.