...Ümmet olmak bu idi işte. Bir ananın (umm) evlatları gibiydik. Birimizin acısı, hepimizindi. Bir damar bizi çağırıyordu başka uzaklara. En alakasız görünen bir vesileyle de olsa... Ve o damar hiç kaybolmuyordu.
Sayfa 23 - KETEBEKitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.