Genel olarak merak ettiren, başlangıcı keyifli, yer yer odağımı tamamen toplayan, sonlara doğru da sıkıldığım bir kitaptı. Vejetaryen - Feminist eleştirel kuram kitabı olarak tanımlıyor kendini. Ataerkil anlayışı etçil beslenme ile ilişkilendiriyor, bu iki davranışın birbirini nasıl beslediğini örneklerle anlatmış. Çoğu örnekler, tanımlar gerçekten de bu ilişkiyi gözlemlenebilir kılıyor. Doğal bir bağlantı mı, sonradan bağdaştırılmış bir ilişki mi konusunda ise bulanık kalmış bir kitap. Kitaptaki birçok görüşe, örneğe ve tanımlara katılıyorum; katılmadıklarımı/eleştirdiklerimi ise alıntılayarak paylaştım. Özet olarak, hükümetlerin başlattığı dayatılan beslenme tipleri sonucu yeni bir diyet/yeme biçimi yaygınlaşmış, daha sonra ticari amaçlarla bu yeme alışkanlığı kadınlar ve çıplaklık kullanılarak reklam edilmiş ve günümüze kadar büyüyürek gelmiş. Savaş dönemi hükümetleri tarafından alınan askerlere et takviyesi, sivil halka etsiz diyet gibi kararlar, erkeklik-et algısını daha da güçlendirmiş, yaygınlaştırmış, ve halen de et tüketimi özenilen bir yeme biçimi olarak geçerliliğini sürdürüyor, sorgulanmadan, aynı anahtar kelimelerle. Modernize edilmiş tüketici toplumda ise, bu bağlantı fast-food reklamlarında halen cinsiyetçi yaklaşımlar ile süslenerek ataerkil - etçil beslenme diyaloğunu toplum farketmeksizin güçlendiriyor. En önemlisi ise farkedilmeyen kayıp göndergeler... hayvanlar ve kadın...

Etin Cinsel PolitikasıCarol J. Adams · Ayrıntı Yayınları · 2013708 okunma

·

92 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.