Gönderi
Birinci bolumde kitabin son on sayfasinda beynine kursun yiyor,insan sersemlesiyor sanki.Olay soyle:
bir manastirda yasayan dul bir kadinin,onunla evlenmek isteyen bir adamin hikayesini anlatiyor.Kadin,adama butun ictenligiyle basindan gecen talihsizlikleri anlatiyor ki evlendikten sonra bu kötü olaylari adama anlatmanin yersiz ve bunlari onceden anlatmamanin adama haksizlik olacagini dusunuyor.Ve en sonunda evleniyorlar ama iste bu aşamada olanlar oluyor.Evlilikleri guzel devam eden ciftin evine ansizin biri gelir.Bu,adamin terkettigi ogludur ve babasina bir aile faciasindan bahsetmeye baslar.(Kadinin adama anlattigi hikayede,kadinin bir askerden daha 16 yaslarindayken, gayrimesru bir cocugu olur ve bu cocuk babasi tarafindan kacirilir.Kadin,cocugunu goremez;babasi da ortalardan kaybolur.)İste bu ansizin eve gelen evlat,babasinin yeni evlendigi kadindir;yani bir anlamda babasiyla evladi ayni kadini sevmis ve kadin;baba ve ogula birer evlat vermisti.İşin daha vahim tarafi da vardir.Bunu da okuyunca ogrenin.
İkinci hikaye zengin kocayi,aşkina tercih eden ve hmutları boşa giden bir genç kızın hikayesi.
Ucuncu hikayesi kadein bir cilvesi kizkardesiyle evlilik yapan adamı anlatiyor.
Okuyun,tavsiye ederim.Lamartin,Apolline,Dostoyevskinin kaynaklari olarak tanitiyor Sade'nin kitaplarini Cemal Süreya.
·
273 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.