''... Tereddüt etmeden karşısındaki sandalyeye oturdu. Fusagi bu kadar samimi davranan tanımadığı bir kadına nasıl tepki vereceğini bilemediği için endişeli görünüyordu.
'Ee, oraya izinsiz oturmamanızı tercih ederim.'
'Ah, buraya oturmam hiç sorun değil... Ben senin karınım.'
'Benim için sorun. Sizi tanımıyorum.'
'Tamam, o zaman beni tanımalısın. Hadi başlayalım.'
'Ne demek istiyorsunuz?'
'Pekala, sanırım bu bir evlilik teklifi.' ''
Sayfa 162 - Epsilon Yayınevi