Gabriel Garcia Marquez; “İlk cümlesinde neredeyse yataktan düşüyordum.” diyerek yorumladığı bu eseri ben ondan yıllar sonra yorumlamaya çalıştığımda “Gözlerim kelimelere kitlendi, gözlerimi kelimelerden ayıramadığım için yarısında uykuya daldığımı, koltuktan düştüğümde fark ettim.” şeklinde olur. Yazdıklarımda eksik var fazlası yok. Franz Kafka, Gregor Samsa’nın başına gelmiş imkansız bir olayı size o kadar sakin anlatıyor ki bir süre sonra size ilk cümlede söylenen fantastik olayı gayet normal karşılıyorsunuz ve sadece anlatılmaya çalışılan eleştirel felsefeye odaklanıyorsuz.