İlkeler ve fikirler dışarıdan zorla dayatılamaz, onlar doğaya , toplumlara , tarihe ve bilime uydukları ölçüde doğrudur , bu kural materyalist ( bilimsel) kavrayışın ve ilerlemenin temelini oluşturur. Bu bağlamda her türlü dini otorite,bilim ve inovasyon çağında yaşayan toplumların konjonktürüne aykırı arkaik yapılardır.
Bilimsel epistemolojilerin kıt olduğu ,yoksulluğun, salgınların , yıkıcı doğal fenomenlerin Tanrı tarafından tasarlanan kaderin sonuçları olduğuna inanılan çağlarda dinler bir miktar toplumların moral değer yargılarına ve yaşam tarzına uyduğunu söyleyebiliriz zira o dönemlerde insanlığın karşı koyamadığı olaylar karşısında bir dine , Tanrı’ya ve cennet ümidini diri tutacak bolca duaya gereksinimi vardı fakat artık bunlar batıldır hiçbirine gerek kalmamıştır, çünkü insanlık bu olgular karşısında eskiye göre daha az çaresizdir.
Son tahlilde; bilimle örtüşmeyen dini öğretiler günümüz bilim dünyasında ne bir devlet aygıt biçimi ne bir toplumsal yaşam düzeni ne de bir hukuk sistemi olamazlar. Onlar ancak öznenin özel hayatına ve vicdanına ilişik ,maddi varoluşu aşmanın bir yolu olabilir , olmalıdırlar da. Buna sekter tanrıtanımazlar dışında kimsenin itiraz ettiği de yoktur.
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.