Aysun Kara'dan Dünyanın Orta Yeri hakkında bir şeyler yazmak istedim. Yazardan okuduğum ilk kitap ama son olmayacak. 2010 Orhan Kemal Öykü Ödülü sahibi Aysun Kara. Romanda adı geçen kişilerin bazıları gerçek, anlatılanlar ise bir düş ürünü diye not düşmüş kitabın sonuna yazar. 1730 yılını okumakla başlıyoruz Dünyanın Orta Yeri'ne. Kidonya'dayız. 117 yaşındaki mandıracı Stefanos ve oğulları ile tanışıyoruz. İki kez ölümden dönmüş ama üçüncü seferinde ölüme boyun eğmiş biri o. Stefanos ölürken, köyde de olmaması gereken bir şey yapılıyor. Ve bir lanet, Zeus'un laneti çıkıyor ortaya. 1770 yılına gidiyoruz sonra. Rus donanması ve Osmanlı donanmasının çarpıştığı yıllar, tahtta Sultan 3. Mustafa var. İflâh olmaz bir baş ağrısı çekiyor sultan. Kidonya'ya geri dönüyoruz tabi. 40 yıl öncenin laneti, onlara gündüzleri düş görme hastalığı ve tuhaf rüyalar miras bırakmış. Derken gizemli, geldikleri yer belli olmayan iki adam buluyor Kidonya'nın en gevezelerinden biri olan Ali. Kıyıya vurmuş, ölmemiş ama bitik hâlde ikisi de. Papaz İkonomo ve Hekimoğlan'ın katkısıyla iyi etmeye çalışıyorlar ikiliyi. Hasan Ağa'yı da Selman'ı da köy halkı ile çözmeye çalışıyoruz. 21 haneli Kidonya'yı yavaş yavaş tanımaya ve onların hikâyelerini öğrenmeye başlıyoruz. Her evden farklı bir konu çıkıyor, hikâyeler anlatılıyor hanedekilerle ilgili. Osmanlı savaşa devam ederken hem payitahta hem Kidonya'ya konuk oluyoruz. İda Dağı'na uzanıyor Papaz İkonomo'nun seslenişleri. Onunla birlikte arıyoruz Dünyanın Orta Yeri'ni. Yeni bir yazar ve bana uzun zamandır hissetmediğim şeyleri hatırlatan bir kitap okudum. Dilden dile dolaşan efsaneler, bizden tanıdık insanlar, tuhaflıklar, çiçek kokuları arasında bir köye konuk oldum iki gün. Aysun Kara ile tanışmayanlara bir an evvel onu okumalarını tavsiye ediyorum.

Dünyanın Orta YeriAysun Kara · İthaki Yayınları · 049 okunma

·

1.621 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.