Notre Dame’nin Kamburu dönemin Paris mimarisi hakkında bilgi verir. Mimarinin bir dönemin duygu düşünce ve kültürünü ne denli yansıttığını görürüz satırlarda.Fakat yazar her yeni kralın tahta gelmesi ile mimari yapıya kendi tarzını yansıtmak istemesi sonucu, o güzelim yapıların yok edilmesinden yakınır.Notre Dame’ın Kamburu eseri ilk çıktığında o kadar büyük bir ilgi ile karşılandı ki yapı yıkılmaktan kurtulup günümüze kadar gelebilmeyi başarır,yani biraz da yazar bu güzelim mimarinin yok olmasını engellemek için bu eseri ortaya koymuştur. Fakat matbaanın ortaya çıkışı söz konusudur ve bu belki de eski mimarinin ayakta kalabilmesini sağlayacaktı çünkü artık insanlar mimarinin yerine duygu ve düşüncelerini yansıtmak için kağıdı kullanacaklardı,her yeni kral geçmişi kendi düşüncelerini dikte etmek için yok etmeyecekti.Kitaplar o zaman önemsizdir çünkü taş daha uzun süre dayanabilir, kitap ise sadece bir kağıt parçasıdır,burada papaz Claude Frollo karşı çıkar matbaaya ve belki günümüzde dahi tartışmaya açık sözlerini söyler,bilgiye ulaşmanın kolaylaşacağını ve böylece bilginin değersizleşeceğini söyler.Tabi bu sözler papazın ruhani görüntüsünün ardındaki kötü kalbi kadar kilisenin baskınlığından ödün vermemek için söylenmiş sözlerdir.Kitap yazmak için bir kalem,kağıt yeterken,mimari yapı çok fazla malzemeye gereksinim duymaktadır ve bilginin yayılması insanların özgürlüğüne ve uygarlığına hızlı bir geçiş olacaktır.Belki de bu geçişle Paris’in her köşesine kurulan idam sehpaları ve insanların kurbanlık bir koyun gibi haklı haksız asıldıkları bir yer olmaktan çıkacaktır.O zaman kamburluğu ve çirkinliği ile bir kenara itilip toplum tarafından dışlanmış Quasimodo ve çingene olduğu için dışlanmış Esmeraldaya da belki önyargılarından ve nefret duygularından arınmış bir toplum eşlik edecektir.

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · İskele Yayıncılık · 201932,6bin okunma

·

253 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hazan Orhan