BEN VARIM. DÜŞÜNÜYORUM. VAR OLACAĞIM.
Benim ellerim... Benim ruhum... Benim göğüm... Benim ormanım... Benim dünyam...
Bunlardan başka ne söylenebilir ki? Sözcükler bunlar. Cevap bu.
O anlam benim. Var olmanın bir ispatını bulmak istiyordum. Var olmak için ispata ihtiyacım yok, Varoluşum için bir onay sözcüğüne ihtiyacım yok. İspat da onay da bizzat benim. Seçim yapan, benim iradem ve saygı duyacağım tek hüküm, irademin seçimi.
Bana pek çok sözcük bahşedildi; bazıları bilgelik dolu, bazıları yanlış ama içlerinde yalnızca üç tanesi mukaddes: "Ben onu istiyorum!"