Pir-i Türkistan Hoca Ahmet Yesevi, 12. yüzyılın bilinen ilk Türk mutasavvıfıdır. Yaşarken yetiştirdiği öğrenciler önce Orta Asya'ya, sonra da sırasıyla Anadolu ve Balkanlar'a tebliğ meşalesini taşımışlardır. Yeni yeni Müslüman olmaya başlayan Türklerin dini yaşayışını düzenlemek amacıyla "Hikmet" adını verdiği şiirler söylemiştir. Hoca Ahmet Yesevi'nin altmış üç yaşından sonra dergahına bir hücre yaptırdığı ve ölünceye kadar da oradan çıkmadığını hikmetlerinden anlarız. Hoca Ahmet Yesevi'nin yol evlatları olan öğrencileri, onun hikmetlerini her bir coğrafyaya taşımışlar ve birçok toplumun Müslüman olmasını da sağlamışlardır. Hoca Ahmet Yesevi, çok iyi derecede Arapça ve Farsça bilmesine rağmen; eserini Türkçe ve hece ölçüsü ile vermiştir. Türk'ün kültürel zevklerine uygun olarak İslam'ı anlatmıştır. Şiirler - hikmetler- otobiyografik özellik taşıyan birkaç hikmetle başlar. Sonrasında Allah ve peygamber sevgisi, Ehlibeyt, raşit halifeler ve sahabelere duyulan derin sevgi ve saygıyı anlatan şiirleri ile devam eder. Evliyaların büyüklerinden Cüneyd-i Bağdadi, Beyazid-i Bistami, Hallac-ı Mansur gibi şahsiyetlere duyduğu derin muhabbeti de şiirlerle anlatmıştır. Özellikle Hallac-ı Mansur ve onun " Enel Hakk" ifadesinin uğradığı haksızlıkları işlemiştir. Şeriat ve tarikat esas ve uygulamaları, dervişlik makamının özellikleri, nefis terbiyesi gibi konularda şiirler yazmıştır. Şiirlerindeki üslup Yunus Emre'yi hatırlatır. (Özellikle 120. sayfadaki 35. Hikmet) Baskı ve günümüz Türkçesine çevirideki kalitesi ile harika bir eser olmuş. Hazırlayandan, basandan ve hassa olarak Hoca Ahmet Yesevi ve yol evlatlarından Allah razı olsun. Muhteşem bir eserdi.

Dîvân-ı HikmetAhmed Yesevi · Diyanet Vakfı Yayınları · 2022259 okunma

·

236 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar Mi