Seneca Roma’nın yetiştirdiği ünlü bir filozof. Caligula ve Neron gibi hasta! imparatorlar ile çalışmış ve sonu da MS 65’de Neron’un kendini öldür emriyle gelmiş. Yeni Stoa akımının en güçlü temsilcisi olan Seneca’yı ilk defa okudum. Ve çok etkilendim. Kitap, alışıldık felsefe kitapları gibi değil, hani kolayca içinden fragmanları seçip orada burada paylaşmak için çok karışık. Bu kitap” Tanrıları kızdırdık; gök gürlüyor, üstümüze yıldırımlar yağıyor ve yer sarsılmaya başladı gibi inanışların yoğun olduğu yıllarda yazılmış. Ve doğa olayları üzerine kapsamlı bir araştırma. Önce, Astronomi, meteoroloji ve coğrafya üzerine detaylı bilgiler, daha sonra tabii afetlerin bilimsel izahını içeren bir kitap. Açıkçası başlangıçta bana çok da ilginç gelmedi. Ancak işin içine felsefe girince kitabın havası hemen değişti. Kitabı özetlemek için sizin için iki paragraf alıntıladım; Önce bilimsel açıklamayı okuyalım; O halde bir deprem olacaksa, atmosfer hemen öncesinde sesiz ve durgun bir görüntüye bürünür, bunun nedeni normalde rüzgarları hareket ettiren güçlü havanın yeraltına hapsedilmesidir. Sonra da Seneca’nın, “deprem korkusuna” felsefi olarak nasıl yaklaşığına bakalım; Kendimin de sonsuz olmadığını bildiğim halde, şikâyet mi etmeliyim sonumdan? Her şeyin bir sonu olduğunu bildiğim halde son nefesimden korkmalı mıyım? Unut her şeyi ve zihnin sadece bir şey üzerinde, ölümün adından korkmamaya yoğunlaştır! Uzun süre düşündükten sonra ölüm, sanki pek bildik biri gibi oluverir, zamanı gelince buluşabilirsin bile. Bilimsel kısımlarda sıkılırsan oraları atlayın. Ne yalan söyleyeyim sonlara doğru “yıldız kayması “ gibi bölümleri biraz hızlı geçtim.

Doğa AraştırmalarıSeneca · Jaguar Kitap · 201493 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.