Bir oturuşta bitirdim kitabı. Çok da beğendim. Doksanlı yıllardaki arkadaş ortamlarında bizzat bulunuyormuş gibi hissettim kendimi bazı. Nergisten nefret ettim, Abdüle aşık oldum, Hıdır abi aslında çok şahsına münhasır biriymiş onu fark ettim. İskender Doğan sanatın ta kendisiymiş onu da öğrenmiş oldum. Kitapta çok güldüğüm iki süper komik olay vardı. Aziz ve Abdül'ün otobüs yolculuğu yaptıkları ve darülacezede oynanmaya çalışılan Azrailli tiyatro oyunu kısımları. O sahneleri yazmak nasıl bir kafa sayın Canıgüz? Bir de bence asıl tüm olayları başlatan kişi, Paradise Yayınevi sahibi, Esat. Bir sahip çıkamıyor kendine sonra olaylar kopuyor ama kendisi dünyadan bihaber yaşayıp gidiyor. Ve son olarak, yazar kitabın bölümlerine Abdül ile aynı gün ölen Kurt Cobain şarkılarının isimlerini vermiş. Çok güzel etmiş Ben de en sevdiğim Nirvana şarkısını buraya bırakmayı kitabı bayılarak okuyan bir okur olarak hak bilirim youtu.be/fregObNcHC8 Oh no, not me We never lost control You're face to face With the man who sold the world

Kan ve Gül Bir Kara DejavuAlper Canıgüz · April Yayıncılık · 20177,3bin okunma

·

331 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Talya