Böyle buyurdu Zerdüşt..Zerdüşt otuz yaşına gelince, ülkesini ve gölünü geride bırakarak dağlara gitti.
Burada on yıl boyunca bıkmadan usanmadan ruhunu ve yalnızlığı dinledi.
Fakat sonra kalbi başkalaştı - bir sabah kalktı, güneşin karşısına geçti ve ona şöyle dedi : "Ey büyük yıldız. Aydınlattıkların olmasa şayet, neye yarardı mutluluğun!
Böyle Buyurdu Zerdüşt...
Friedrich Nietzsche.
