Yazın bittiği her yerde söylenir
Söylenmeyen şeyler kalır geriye
Ve sonra hiçbir şey olmamış gibi
Ağır, usul bir hazırlık başlar
Uykuya benzer, yeni bir mevsime.
Orada, burada, ev içlerinde,
Kır kahvelerinde, deniz kenarlarında
İncelen yazın akşam esintilerinde
Zaman usulca sıyrılır aramızdan,
Ta içimizde duyarız,
Gelecek günlerin geçmişini;
Başka ne gelir elimizden
Büyük bir uzaklığa gülümseyerek
Geçiştiririz,
Iskaladığımız şeyleri.
Yatıştırıcı rüzgârlar
Dışavurur içimizdeki lodosu, poyrazı,
Gün batımlarını,
Saklar bizi
Gözlerimizdeki hüzne dinginlik adını verir.
"Seni iyi gördüm" diyenler,
Biz de iyi hissederiz kendimizi
Elimizden başka ne gelir ki...
Köşe başları, akşamüstleri, kokular,
Tozar gider zamanın boşluğunda
Karışır anıların kuytu belleğine
Belki sonraları bir gün
Hatırlanır aynı kederle
Yazın bittiği her yerde söylenir
Söyleyenler inanır bir şeylerin
Sahiden bittiğine
Yaz biter
Eskir geceler, serin, hüzünlü
Yeni mevsime hazırlık:
Ömrün teyel yerleri,
Bir yanı telâş,
Bir yanı ürperten yaz sonu ikindileri,
Çıkarır sizi dalgın derinliğinizden
Yaşadığınızı duyarsınız teninizde
Bir zamanlar okumuş olduğunuz kitapları Özlersiniz,
Sıcak odaları, beyaz temiz yastıkları
Ahşap panjurları
Yaz bitti
Bitmeyen şeyler kaldı geride
Yaz bitti
Yaz bitti
Yüksek sesle söylüyorum bunu kendime
Her yerde söylendiği gibi
Yaz bitti
Yaz bitti
Hiçbir şey hiçbir şey
Hiçbir şey
Yalnızca üşüyorum şimdi...
- Murathan Mungan