açlık grevinin otuz ikinci günündeydiler. "...ve çünkü adalet tek bir insanın eliyle yazılmaz; ama sözüm söz, birgün uyandığımızda biz yazacağız en hakkaniyetli adaleti." dedi hücre arkadaşına. yine de umut, ölüm kokan bu soğuk hücrede ekmekten daha pahalıydı.
( aşağıdaki öykü bana epeyce ilham verdi, biraz zorlarsam hukuk düzeni ve mahkum psikolojisiyle ilgili bir öykü bile yazabilirim. Hiç de komik bir öykü olmaz ama bu :)