Okumaya ilk başladığımda ciddi anlamda anlam karmaşası, olay örgüsünü yakalayamama ve konuyu anlayamama durumu yaşadım. Daha sonra internetten araştırarak kitabın ne anlattığını anladım. Klasik romanlardan farklı olarak başı ve sonu olmayan bir kitaptı. Yazar romanında Alman yazar Heinrich von Kleist ile şair olan Karoline von Günderrode'yi 1804 yılında bir toplantıda "zihinsel olarak" buluşturuyor. Bu arada 'von' kelimesi soyluluk belirtisi imiş. Yazar ve şair bu zihinsel birleşme ile birbirlerinin düşüncelerine karşı ısınmaya başlıyorlar ve 'zihinde' derin bir sohbetin içine giriyorlar. Ayrıca bu iki yazar intihar etmiş ve daha önce birbirleriyle hiç karşılaşmamışlar. Bu da kitabı daha ilginç kılıyor. Değişik anlatım tarzı ve konusu ile hayatımda okuduğum en ilginç kitaptı diyebilirim. Okuyacak olanlara tavsiyemdir. Kitap başlamıyor ve bitmiyor :)