Karar: Müebbet Sevgisizlik Cezası
Bir çocuğun kendini tanıması, çevresinde meydana gelen anlık ya da rutin olaylara yine çevresinde bulunan insanların verdiği tepkiler sayesinde pekişiyor. Bu kitap bana bunu anlattı.
''Ben zeki ya da iyi biri miyim? Aptal ya da kötü müyüm?''
Cevap için refleks olarak çevremdeki insanların bana ve olaylara karşı olan tutumunu gözetirim. Bu refleks istemsizce gelişir ve çok etkilidir. Çoğunlukla da haklı-haksız kaygısı gütmeden beni yargılayan, empati yapmayan ve narsist insanlar beni bana anlatırlar.
Özetle bu kitap beni kenara çekti ve dedi ki ''Çocukları yargılamayın. Siz hakim değilsiniz, onlar da suçlu değil. Onları dinleyin ve dahası onları anlayın. Şımarık, aykırı ya da asi çocuk yoktur. İlgi ve sevgiye açlık hisseden çocuk vardır. Çocukları onların anlayacağı somut şekilde sevin.'' Daha ne söylenebilir ki... Son zamanlarda okuduğum en iyi kitap.
Şeker Portakalı José Mauro de Vasconcelos