Yoğun ve umarsız biçimde cahili oldukları çok daha büyük bir şey vardı: hayat! Üniteryen eğilimleri ve muhafazakar açık fikirlilik maskeleri içinde yorumlayıcı bilimin iki nesil gerisindeydiler, zihinsel süreçleri ortaçağa özgüydü. Varoluş ve evren konusundaki nihai bilgiler üzerine hem en toy ırk kadar ham hem de mağara adamı kadar eski, hatta daha da bayatlamış olan metafizik yöntemi sezmek; buzul cağının ilk maymun adamının karanlıktan korkmasını sağlayan, asabi çöl İbrani'sine Âdem'in kaburgasından Havva'yı yarattıran, ideal evren sistemini kurmak isteyen Descartes'ın kendi zayıf egosuna öngörülerden yola çıkmasına yol açan ve evrimle dalga geçerek o an bol alkış almakla birlikte ismini tarihin sayfalarına kötü bir şöhretle yazdıran ünlü İngiliz ruhbanını gayrete getiren o zihniyeti görmek, Martin'i şaşırtmıştı.
Sayfa 295Kitabı okudu
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.