"bu dünyanın dedikodusu toz gibidir. gönül aynasını örter. sen aklını başına al da bir zaman için susmayı kendine huy edin.
Allah'ım! sen her gece ruhları ten tuzağından azad eder, onları dünyaya ait işlerden, hatıralardan kurtarırsın. ruhlar her gece ten kafesinden kurtulurlar da kimsenin hükmü altında bulunmadan, kimseye hükmetmeden hürriyete kavuşurlar. zindandaki mahpuslar gece uyuyunca zindanda bulunduklarından habersizdirler. yüksek mevkilerde bulunanlar da refah içinde yaşayan mutlu kişiler de uykuya dalınca her şeylerini kaybederler. uykuda ne gam, ne kazanmak ve ne de kaybetmek endişesi vardır. ne de şunun bunun hayali...
arif olan zatın hali uyanık iken de işte böyledir. yani arif olan uyanık iken de dünyaya karşı uykudadır. Cenab-ı hakk, Ashab-ı kehf hakkında : 'onlar uykudaydılar.' tabirini kullanmıştır. bu nasıl olur deme. onlar gece gündüz dünya hallerine karşı uykuya dalmışlardır."
Sayfa 53 - çev.
··
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.