Bir Şaman Öğretisi Şöyle Der: Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez Güneş kendisi için ısıtmaz
Nehirler kendi suyunu içemez Ay kendisi için parlamaz Çiçekler kendileri için kokmaz Toprak kendisi için doğurmaz Rüzgâr kendisi için esmez Bulutlar kendi yağmurlarından islanmaz Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her şey birbiri için yaşar! Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur... Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu. Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi: "Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum." "Ben, ben olduğum için sen, sensin."