SA'Y
"O hâlde unutmayın, Safâ ve Merve, Allah tarafından konulmuş sembollerdir; böylece hac ve umre için Mâbede gelen birinin bu ikisi arasında gidip gelmesinde bir mahzur yoktur. Zirâ, eğer kişi yapması gerekenden daha çok iyilik yaparsa bilsin ki Allah, şükre bol karşılık verendir, her şeyi bilendir." (Bakara 2/158)
Safâ, büyük, kaypak, sert taş, Merve ise küçük, yumuşak taş anlamına gelir. Âyette "semboller" olarak verilen kelimenin orijinali de “şuur" kelimesinden türetilmiş "şe'âir"dir ve bildiren işâret/belirti mânâsını içerir. Bu veriler ışığında âyeti enfüsî (bâtınî, içsel) olarak değerlendirdiğimizde Safâ ve Merve, Allah'ın insanın fıtratına yerleştirdiği zıddiyeti gösterir. İnsan, celâl ve cemâlin, sevap ile günahın, ruh ile nefsin cem olduğu bir varlıktır. İşte Sa'y insanın bu zıt duygular arasındaki gidiş gelişini anlatır. İnsan tavr-ı Ademiyye'de sa'ya başlar ve tavr-ı İbrahimiyye'de noktalar.
Sayfa 29 - Nefes y.Kitabı okudu
·
125 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.