"demek ki insanlar birbirlerine ancak muayyen bir hadde kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra , daha fazla sokulmak için atılan her adım daha çok uzaklaştırıyor. seninle aramızdaki yakınlaşmanın bir hududu , bir sonu olmamasını ne kadar isterdim. beni asıl, bu ümidin boşa çıkması üzüyor... bundan sonra kendimizi aldatmaya lüzum yok..artık eskisi gibi apaçık konuşamayız... bunları ne diye, neyin uğruna feda ettik? hiç!.. mevcut olmayan bir şeye malik olalım derken mevcut olanları kaybettik... her şey bitti mi? zannetmem. ikimizin de çocuk olmadığımızı biliyorum. yalnız bir müddet dinlenmek ve birbirimizden uzak kalmak lazım. ta birbirimizi tekrar görmek ihtiyacını şiddetle duyuncaya kadar...haydi artık. bu an gelince ben seni ararım; belki tekrar dost olur ve bu sefer daha akıllı davranırız. birbirimizden , verebileceğimizden fazla şeyler beklemeyiz ve istemeyiz... haydi artık git...
·
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.