Tokat yemiş gibiydim. Erkek sandığım şövalye bir kadındı. Bu güzel şövalye bir erkek değil de kadınsa artık bunun ötesi var mıydı? (Bugün bile erkek giysili kadınlara karşı içimde kökleşmiş ve anlatılması güç bir kin duyarım.) "Gerçeğin intikamı" ilk defa başıma geliyordu, üstelik bu, onun ölümü etrafında örmüş olduğum o harika hayaller aklıma gelince özellikle gaddarlaşıyordu, o günden sonra kitabı bir kenara attım. Bir daha onu elime almamaya yemin ettim. Yıllar sonra Oscar Wilde'ın, güzel bir şövalyenin ölümünü yücelten dizeleriyle karşılaştım:
Vurulmuş yatıyor güzel şövalye,
Sazlar ve kamışlar içinde...
Sayfa 19 - 9. basım: Temmuz 2020 - Can Yayınları
·
154 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.