Kader adeta katran gibiydi ve ben de baştan ayağa ona bulanmış haldeydim. Her şey gözüme batıyordu;bir yan bakış, anlayamadığım bir ifade, annesinin kollarına koşan bir kızı görmek... Bu yüzden bazen bu keder koruyucu bir kalkanmış gibi hissettiriyordu ve eğer ondan sıyrılmaya çalışırsam, kendimi kaybedeceğimi düşünüyordum.
Yine güçlü bir kadın