Merhaba kitap dostlarım! Barış Bıçakçı’nın okuduğum ikinci kitabı ile karşınızdayım. Yazarın kendine has bir tarzı var. Anlatışı, sadeliği, kelimelere dokunuşu, her şeyi, çok farklı; kendine has. Sonuca bağlanmayan öykülerin sonu okuyucunun hayal gücüne bırakılmış. Oturup biraz düşünüyorsunuz, şöyle olmuştur, böyle mi olmuştur diye. Samimi bir tarzı var. İlk okuduğum kitapta biraz yadırgamıştım ama artık tarzına alışıyorum sanırım. Farklılık iyidir. Okuyun, okutturun.
