Bende kalın....Benimle...
Birlikte büyümedik mi biz, şimdi bu vazgeçiş niye. Sarılın, sarmalayın, karışın... Dolaşın, yorun beni... Renginiz değişsin, güneş olsun, sahiller olsun, kumsallar... Kum rengi sallar binip gidelim... Gezdireyim sizi, savurayım, dinleyin sohbetimi, ağrılarımda siz çekin beni...
Kimin elleri değdi size, kim kuruttu sizi, bu kırılmışlık niye... Kanıyorsunuz bazen görüyorum bu inanmışlık niye... Hangi yağmur ağladı köklerinize, en uzun acınız kaç yaşında, kimleri öldürdünüz,bunlar kimin dudakları...
Hangi topraklara düştünüz, hangi denizlerde yüzüyorsunuz, mektup içlerinde misiniz hala, duruyor mu kokunuz... Yaşım çok genç..
Her baktığımda acılarımı anımsatan yaşayan kalabalığım, ne isimler,ne sesler var içinizde, hangi acılarımı gömdüm size varoluşumun zavallı kanıtları... Bane ait değilsiniz, aidiyetim kimde...
Beyazlayın siz, gözlerim kararsın..
Özlüyorum sizi... Gidenleriniz gibi... Ölsek şimdi önce beni çürütür toprak, sizin aceleniz niye...
Durun yapmayın!
Bırakın şu intiharı...
Kalın işte...
Gitmeyin...
Siz bari ölmeyin...
Ah saçlarım...
·
154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.