Gönderi
Bana dünyanın suratına tükürülmeye bile değmez olduğunu ispat ettin.
Okuduğum en anlamlı kitaplardan biri olabilir. Kitap, bir aşk hikayesi tadında başlasa da aslında asıl anlatılmak istenen insanın, iradesinin zayıflığından kaynaklanan eylemlerinin kabahatini, insan iradesinin üstündeki tesirlere atfetmesi ve buna "içimizdeki şeytan" yaftasını yapıştırması. Günümüzde de sıkça duyduğumuz "Şeytana uymak" sözü de tam olarak bunu destekler. Ancak, bunun yine insanın acizliğinden kaynaklanan, yaptığının sorumluluğunu alamayan insanların ürettiği kaçamak bir söz kalıbı olduğu çok açık. Ayrıca, kitapta, dönemin aydın geçinen insanlarının iki yüzlülüğü, "üst insan" gibi davranıp aslında "insan" bile olamamaları güzel bir şekilde yansıtılmış. Günümüzde de çokça örneklerini görüyoruz.
Kitaptaki her karakterin iç dünyası, bunun sonucu oluşan davranışları ve kişilikleri açık ve güzel bir anlatımla okuyucuya sunulmuş. Sabahattin Ali'nin, daha olay gerçekleşmeden, önceki olaylardan okuyucunun ne düşüneceğini tahmin edebilmesi, ustalığının örneklerinden sadece biri. Bu kitapta da yer yer bunu hissettim.
Son olarak beni en çok etkileyen kısımlardan biri Ömer'in, Veznedar ile olan son konuşmasıydı. Ara sıra o kısmı açıp okumayı düşünüyorum, kitabın özeti niteliğindeydi.
·
137 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.