Öncelikle onu söyleyeyim ki serinin ikinci kitabı ilk kitabın zamanlama olarak devamı ama genellikle farklı karakterleri okuyoruz. Sadece birkaç tanıdık isim göreceksiniz.
Eseri beğendim. İlk kitaba göre anlaşılması daha kolay, karakterleri de daha iyi tanıtmış yazar. Tüm kitap boyu kendimi çok rahatsız hiss ettim ve böyle de olması gerekiyordu, yazar tam da bunu yapmak istiyordu bence. Olayların hepsini merakla takip ettim. Bir karakterin yolunu izleyince o kadar kendimi kaptırıyordum ki başkasına geçince hemen hızlı dinleyeyim de devamını göreyim diyordum, bu sefer de dinlediyime gidiyordu aklım.
Sertlik, kanlı olaylar bakımından da ilk kitaptan çok daha amansız. Özellikle birçok karakterin öldürülme şekilleri dehşetdi. Filmde olsa kesinlikle izleyemezdim.
Yazarın çizim yeteneği var mı bilmiyorum ama keşke olsaydı da olayların geçtiği tüm mekanları görselleştirseydi. Bir tek Duiker’in izlediği olayları dikkatsiz dinledim, başlarda ilgimi çekmedi. Askeriyye, rütbeler, çok fazla karakter derken bir noktadan sonra dikkatsizlik ettim, çok yazık.
Bu güne kadar çok fantastik seri/eser okumasam da okuduklarımın hiçbirine benzemiyor. Hiçbir şey saçma gelmiyor, herşey insanları anlatıyor, “siz insanlar böylesiniz işte” diye bağırıyor sanki.
