"Bilir mi çocuklar düşlerin açamadığı hiçbir kapının olmadığını yaşamda? Ben bilirdim. Düşlemek yüreğin büyüklüğündendir. Yüreği büyük olanlar, kapı önlerinde kalmaz. Çamurdan ekmekler biriktiren kız çocuğunun ayakları büyüdü gitgide. Önce gözlerinde deniz suları biriktirmeyi öğrendi. Yüreğinde mavi kırgınlıklar. Sonra kırmızı bir bohçaya öyküler sardı yıllar boyu..."
Sayfa 54Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.