Dinlerin tarihinde biri devlette, öteki de halk arasında görülen iki adım vardır. Devletin denetimindeki resmî dinler, sınıf sömürüsünü haklı çıkarmaya yarar. Yığınların bağrında kendiliğinden filizlenen halk dinlerindeyse, sınıf sömürüsüne karşı bir avunma ve başkaldırma aracıdır. Sınıf savaşımı geliştikçe, bu iki akımın çakıştığı görülür. İktidar yeni bir sınıfın eline geçince, o sınıfa bağlı olan din resmî din durumuna gelir ve halkçı niteliğini yitirir. Her iki akım da özünde idealisttir. Ama resmî dinin metafizik olmasına karşılık, halk tapımlarında gizemsel bir biçimde de olsa belli belirsiz bir diyalektik anlayış vardır.
·
174 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.