hayatın neresinden dönülse kârdır diyor nilgün marmara, odasının camından sessizce atlarken. hayat işte dönemediğin yollar kadar. sustuğun ve susmadığın, saklandığın ve saklanmadığın kadar. canım, nilgün de biliyordu bunu. iki adımlık yer kürenin üçüncü adımını atmak kolay mı sanıyorsun? ufacıksın sen. bu bayram saçlarını annene ördüremeyeceğin için ağladın az önce. bir iki ve üç. zaten hep üçüncü adım bozar. yürürken de, saç örerken de üçüncü adım tamamlar her şeyi. sende olan hakkım da üçtür diyor allah. ben her gün üçüncü iç çekişimde boğulurum. nilgün üçüncü adımda aşağıya atlar. ne farkı var canım. ölmekle bu üç adımın ne farkı var. çocukluğumun üçüncü evresi hangi yaşımdı. belki içimdeki çocuğun yaşadığı üçüncü bir çağ. belki sana bunları üçüncüye anlatıyorum. ama bil bunları. üçüncü adımın bir pervazdan aşağıya basmasın. sen beni uyarmadın, ikinci adımımda dur demeyi bilseydin. elimden tutsaydın. nilgün etmeseydin beni. ne olurdu sana bunları üçüncüye anlatmasaydım.
(alıntı)
·
182 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.