Metropolitan müzesi Sam'in ilk durağı, en sevdiği sığınağıydı. Ne zaman bir şeyler ters gitse ya da birileriyle konuşmaya ihtiyaç duyduğunu hissetse oraya koşardı.
Bana öyle geliyor ki size kendimi tanıtmam için şu andan daha iyi bir zaman olamaz. Merhaba, adım Joan. Fransızım ama memleketim hakkında hatırladığım pek bir şey yok. Buraya, Amerika'ya çok uzun zaman önce geldim.
O zamandan beri Metropolitan müzesi benim için gerçek bir yuva oldu diyebiliriz...
Ve Sam de, tıpkı benim gibi, burada hiç bıkmadan saatlerini geçirebilirdi.
Muhtemelen benden daha az zaman geçirmiştir tabii. Ama sanki burada ihtiyaç duyduğu arkadaşlığı bulmayı başarıyormuş gibiydi.
Söyleyemediği, duyamadığı tüm sözcükleri de.
Şunu fark ettim, nasıl olduğunu bilmiyorum ama, tüm bunları duyabiliyordum.
Sam benimle her şeyi konuşabilirdi, bana her şey hakkında soru sorabilirdi.
"Neden benim siyah-beyaz fotoğraflarımın onlarcasında renkli bir kadın duruyor?"
Bu şimdiye kadar kendine sorduğu en tuhaf soru olabilirdi.
Bunu da çözecekti elbette, sonuçta bu bir meydan okumaydı.
Ve genellikle kendinizi bir sorunla karşı karşıya bulduğunuzda yapılacak ilk şey cevap aramaktır.
Sayfa 44Kitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.