Mektup
İyi günler, #165617869 kapamında ismini vermek istemen bir arkadaşın öyküsünü paylaşıyorum. Herkese iyi okumalar.
" Sevgili Didem Hanım ,
Merhaba!nasılsınız iyi misiniz?
Memleketimin rüzgarını hissettirdiniz.Bu rüzgar ki hem gurur verdi hem içimi ısıttı."
Bahçede, ben,Sinem ve sağlık ocağı hizmetlisi Keriman Abla oturuyorduk.Postaların içinde benim adıma bir mektup çıkmıştı.Çantama atmış, pansuman bitince bakacaktım.Açıp bir göz attım.Şaşkınlığımı görünce onlar da merak etti.
Ne göndericisi ne de geldiği yerle ilgili bir fikrim yoktu.Adımla hitap eden beni iyi tanıyan ama benim tanımadığım birinden gelen bir mektup.Çok güzel bir el yazısıydı.Hatta cevap vermeyi düşünürken böyle yazamıyorum diye uzun süre erteledim.
" Benim memleketimden hemşehrim olarak çok kıymetli dostumun memleketine hizmet etmeye gitmişsiniz.Orada gösterdiğiniz güzellikleriniz bana kadar ulaştı.Adana'ya memleketimize gidip geldiğinizi söylediler.
Dostum Ali Abinin yeğeni Doğan'la sizi konuştuk.Bildiniz mi Doğan'ı?
Beni tanımıyorsunuz ancak hissettirdiğinizi size yazmak istedim."
Mektubun geldiği yer İstanbul' du.Ben ise Van'a bağlı bir kasabanın sağlık ocağında çalışıyordum.Bilmece çözer gibi gelen mektubu çözmeye çalışırken bir yandan biri benimle eğleniyor mu acaba diyordum.
"Yaşadığınız yeri hiç görmedim.Ama çok dinledim.Gölün yakınında şirin bir yermiş.Eminim siz de sevmişsinizdir."
O aralar tanıdığım tek Doğan, oturduğum mahallede Hediye Ablanın on, on iki yaşlarındaki oğluydu.Fakat Hediye Ablanın İstanbul'a neden,ne zaman gittiğini bilmiyordum.Demek Doğan'ın dayısı yada amcası vardı onunla arkadaş.Peki ama benden ne diye söz etmiş benimle ilgili bunca bilgiyi neden vermişlerdi.Dahası bunu yazmaya neden gerek duymuştu.Ayrıca ismi pek gerçek gelmedi.Önder Aydın Yılmaz olarak imzalanmıştı.Böyle adı soyadı olan kişi gerçek biri olamazdı bence.
Heyecan verici ve gizemli bir durumun içindeydim.Kabul ediyorum hoşuma gitmişti.
Günler sonra verdiği adrese -bir posta kutusu numarasıydı -cevap yazdım.Yazdım , yazdım en son yazımı beğenmeyip beşinci mektupta göndermeye karar verdim.
" Değerli mektubunuzu aldım ÖnderBey.tahmin ettiğiniz gibi çok şaşırdım.Teşekkür ederim.Güzel bir sürpriz oldu.Selamlar."
Kendisiyle ilgili bir şey yazmamıştı.Evlimiydi kaç yaşındaydı ne iş yapıyordu.Hakkında bir şey bilmeyince hayaller kurmak ,gizemi yaşamak güzel geldi.
Sonrasında bazen kısa bazen uzun mektuplarında kendinden hiç söz etmedi ben de hiç sormadım.Bir kaç mektup ve bayram kartlarından sonra birden kesildi. Kesilmesi bir afet sonrasına denk geldi.Belki yazacakları tükenmişti depremle ilgisi yoktu yazmamasının.
Yazamıyor değil yazmak istemiyordu.Belki nişanladığımı duymuş beklentileri bitmişti.
Böyle bir başlangıçla birlikteliğe adım atmak istemiş olabilirmiydi. Yazdıklarını didik didik etmeme rağmen bir işaret bulamamıştım ki.O güzel el yazısının sahibiyle bir gün tanışırsanız hikayesini bildiğinizi söylersiniz.
··
1.505 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.