Önsöz
ÖNSÖZ
Düşünebilmek, insanın sahip olduğu en büyük değerlerden birisidir. Onu diğer canlılardan üstün kılan bir ayrıcalıktır. Böylesine bir ayrıcalığın özgürlüğüdür konuşmak. Düşüncelerin ete kemiği bürünmesidir, hayat bulmasıdır. "Ben" i fark edip "biz" olmaya başlamaktır.
Ve konuşmaya başladı insan. Konuştukça da sevgisini, korkusunu, heyecanını ifade edebilmenin hazzını; paylaşmanın güzelliğini yaşadı. İletişimden öte, etkileşimi; sözün büyüsünü fark etti. Daha etkili ve daha güzel söylemeye çalıştı.
Dilindeki ezgiyi fark etti, sazıyla sözü birleştirdi. "Türk beyleri, milleti, bunu işitin!" diyerek sadece zamana değil, çağlar ötesine seslenmek istedi.
Söz, iki tarafı keskin bir kılıç gibiydi dilinde. "Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı."
Bilinciyle savaşı bitirmeyi tercih etti. "Yurtta sulh, cihanda sulh." dedi. Savaş kaçınılmaz ise, taarruzu değil ölmeyi emredecek kadar yürekliydi.
...
AltınorduKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.