W. Benjamin, “Charles Baudelaire: Kapitalizmin Yükseliş Çağında Bir Lirik şair” adlı yazısında Baudelaire ile onun her köşesini ayrıntılarıyla resmettiği metropol Paris arasındaki ilişki üzerinde özellikle durur. Büyük Şehir mekânını bütün teferruatı ile keşfeden Şair/birey arasındaki ilişkiden yeni bir kavram ortaya çıkar: Flâneur.
Ali Artun bu kavramı Benjamin‟den hareketle Ģöyle tanımlar: “Flâneur, bir kent gezginidir.
En ücra köşelerine kadar metropolü arşınlar ve modern hayatın bütün görünümlerini müthiş bir aşkla gözlemler, ayıklar ve hafızasının arşivine kaydeder. Kalabalıklarda barınır, kalabalıklarda nefes alıp verir, kalabalıklarda mest olur. Tebdil-i kıyafet gezer. Kimse onu fark etmez; o ise herkesi fark eder.
İnsan sarrafıdır. Modern hayatın kahramanlarını o seçer. Kahramanları aynı zamanda yoldaşı olur… Flâneur kılıktan kılığa girerken onlarda erimez, aksine her defasında bireyselliğini yeniden pekiştirir.”