Yaşlı hanım sevinçle karışık bir heyecan içinde bize yaklaşarak; «Hoş geldiniz Türk kardeşlerim. Memleketten ne haber?» diyerek ellerini uzattı. Bu dost el bembeyazdı. Dostluktan öte bir akraba eli gibi sıcaktı, sımsıcaktı. Yaşlı hanımın gözlerinde sevincin, heyecanın yerini gözyaşları almıştı... «Bir yemek ikram etmeden sizleri bir yere bırakmam!» diye ısrar ediyordu... Bir kahvesini içmeye razı edebildik kendisini... Bu süre içinde uzun uzun Türkiye'yi sordu. Memleketin o günlerdeki bunalımlı durumundan duyduğu üzüntüyü belirtti. Gençlik yıllarından, doğum yeri olan Bilecik'ten, Bilecik'teki hayatından, hatıralarından büyük bir özlem içinde söz etti. Mübadele sonucu Yunanistan'a geldiklerini, evlenip çocuğa karışmasına rağmen Türkiye'den, Bilecik'teki hatıralarından kopamadığını yana yakıla anlattı. Gözleri yaşlı uğurladı bizi... Anamdan ayrılmışcasına, yüreğim bölük pörçük, gaza bastım.
·
86 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.