Petrarca-sone 136
Tutkulu bir aşkla doluyum,beni herkesten uzaklaştıran ve yalnız bırakan dünyada tek başıma,
ve zaman zaman unuturum kendimi,
kaçmam gerekirken,
düşerim ortalığa, onu aramak için
ve görürüm onun geçtiğini hem güzel hem çirkin,
yüreğim oynar yerinden, uçup gidecek gibidir,
benim ve Aşk'ın düşmanı bu güzel kadın,
yollar yüreğime arka arkaya
düşmanca sızlanışlarını.
Ben görür gibi oluyorum bir pırıltı
acıma duygusuna ilişkin,
çatık ve gururlu kaşları arasından,sanki,
rahatlatıyor bir parçacık da olsa yüreğim hüzünlü;
İşte o zaman kendimi toparlıyorum,söylemeye karar verdiğimde içağrılarımı;
o kadar çok söyleyeceklerim
var ki ağzımı açmaya dilim varmıyor.
·
145 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.