Bugün hayatta olmayan bütün sevdiklerimiz ruhumuzda gölgeler halinde yaşıyor. Onlara bakarak bir yön bulabiliriz. Sadece bu anda değil, ama aynı zamanda geçmişte de yaşıyoruz. Geçmişim benim evimdir. Kim olduğum bilgisi bir tereddüte dönüştüğünde, ancak oradan bir aks-i seda alabilirim. Bir yıl içinde, tanıdığım ne çok insan sonsuzluk âlemine kanatlandı. Ölümün bilgisi, bizi bu dünyaya iştahla abanmaktan alıkoyar. Ölüm, ağzımızın tadını bozar. Ağzının tadı bozulmuş birisi olarak sıramı bekliyorum.
Sayfa 40
·
473 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.