Özgür insan, karşılıklı yarar ve dayda sağlayacak, başkalarının görüşlerine; hatta hatalarına karşı hoşgörülü olacaktır. Ancak insanoğlunun kılavuzluğunda yaşamaz. Bu nedenle devlet ya da egemen güç, bireylerin diğer bireylerin sınırsız çıkar peşinde koşmalarından korunmalarını -akılla değil, güç tehdidiyle- sağlamak için gereklidir. Herkesin herhangi bir sınırlama olmaksızın kendi çıkarının peşinde olduğu bir doğa durumundan sivil bir devlete geçiş, belirli doğal haklardan evrensel olarak feragat etmeyi ve bu imtiyazları merkezî bir otorite eliyle kullanmayı içerir, örneğin “herkesin intikam alma ve iyi ile kötüyü yargılama hakkı” gibi. İnsanlar, tutkuları tarafından yönendirildiği sürece, “uyum içinde yaşamalarını ve birbirlerine yardım etmelerini” devlet eliyle sağlamaları gerekir.
Sayfa 61Kitabı okudu
·
375 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.