İzmir de hava çok sıcak olduğu için balkonda yatıyordum,6. Sınıftaydım. kafayı uzay, evren, uzaylılarla bozmuştum. Babam daha yatmamıstı tv izliyordu. Gökyüzüne bakarken bir uzay aracı gordum.ısıklı ve dönüyordu. Hatta çok yakından gördüm. Evimiz 5.kattaydı. Sanki o da bana baktı, kalbim hızla çarptı, koşarak babamı çağırdım. Babam içeriden geldiğinde çok uzaktaydı. Babam tabiki de inanmadı. Ama ben gördüğüme emindim. O kadar yakınımdaydı ki. Pencerelerinden dışarıya süzülen ışığı bile gördüm. Kimseye inandıramadım kendimi. Dalga geçtiler benimle. Bir şeyi öğrendim. Neye inanıyorsan o şey bir gün elbet karşına çıkıyor.